Wszystko zaczęło się pod koniec 1960 r., kiedy komisja planowania przy Radzie Ministrów podjęła decyzję o budowie gigantycznego kombinatu celulozowo-papierniczego.
Za optymalną lokalizację uznano okolice Świecia. Zadecydowały o tym m.in. bliskość Wisły, dużych obszarów leśnych oraz węzła kolejowego. Transport drewna do zakładu i gotowych wyrobów z fabryki odbywał się przez lata głównie za pośrednictwem kolei.
Wiosną 1961 r. rozpoczęto karczowanie lasu i niwelację terenu między Przechowem i Wielkim Konopatem.
Prace szły pełną parą, mimo że wciąż brakowało precyzyjnych planów określających, jak zakład ma wyglądać. Dopiero w sierpniu 1961 r. Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów podjął uchwałę w sprawie zatwierdzenia założeń budowy Kombinatu Celulozowo-Papierniczego w Świeciu. Z dzisiejszego punktu widzenia taka niefrasobliwość mogłaby zaskakiwać, ale w ówczesnych realiach podobne podejście nie było odosobnionym przypadkiem.
Pierwszym etapem budowy była linia do produkcji celulozy wiskozowej - surowca dla przemysłu tekstylnego. W 1962 r. plac budowy rozpościerał się na 100 hektarach. Serce fabryki miała stanowić fińska linia technologiczna firmy Metex.
Z uruchomieniem linii wiązał się przyjazd do Świecia ekipy fachowców z Finlandii, którzy gościli w Świeciu także w kolejnych latach. Aby czuli się jak u siebie w domu zbudowano im nawet saunę. Ich obecność przyczyniła się w późniejszym okresie do budowy hotelu Leśna, usytuowanego w niedalekim sąsiedztwie Celulozy.
Byli oni jednak niewielką grupką na tle polskich robotników, którzy skuszeni dobrymi zarobkami, obietnicami szybkiego otrzymania mieszkania, bądź też przymuszeni nakazami pracy, masowo zjechali do Świecia.
Pierwszy kocioł węglowy w elektrociepłowni rozpalono 15 grudnia 1966 r. W kwietniu 1967 r. nastąpił rozruch rozładunku drewna i korowalni, a w maju rębalni. Uruchomienie warzelni 28 czerwca 1967 r. datuje się jako rozpoczęcie produkcji. Nie była to jeszcze celuloza wiskozowa, lecz niebielona celuloza papiernicza, której odwadnianie rozpoczęto 8 lipca 1967 r.
Uruchomienie bielarni i pierwsza produkcja celulozy bielonej nastąpiły 5 sierpnia, a pierwsza celuloza wiskozowa zeszła z linii 23 września tego samego roku W ten sposób budowa pierwszego etapu została pomyślnie ukończona.
Połowa lat 60. przyniosła pierwsze inwestycje mieszkaniowe na osiedlu Kościuszki, jednak w stosunku do potrzeb była to kropla w morzu. Z zakładem wiązali się nie tylko świecianie, ale także mieszkańcy okolicznych miejscowości.
Aby umożliwić im dotarcie do pracy, zorganizowano specjalne kursy dostosowane do systemu zmianowego. PKS dowoził ludzi siedem dni w tygodniu ze wszystkich gmin powiatu świeckiego oraz części chełmińskiego.
O budowie zakładu i życiu codziennym w Świeciu w tamtych czasach opowiada film dokumentalny przypomniany przez kanał TVP Historia i opublikowany na YouTube.
