W roku 1320 wieś stanowiła własność rycerza Szymona, który odsprzedał ją Krzyżakom. Ci, chcąc podkreślić znaczenie osady, w 1367 roku nadali jej prawa miejskie, licząc, że w ten sposób zdobędą przychylność polskich mieszkańców.
Jak się jednak miało okazać, nie przyniosło to oczekiwanego skutku, a przywiązanie do polskiej mowy, tradycji, historii i kultury najwyraźniej uwidoczniły się w okresie zaboru pruskiego, kiedy to Pruszcz stał się silnym ośrodkiem polskości. Być może wpływ na to miał fakt, że we władaniu krzyżackich zakonników pozostał on jedynie do roku 1394, kiedy jako właściciela tych dóbr wymienia się Jana z Pruszcza, a w roku 1422 Thomke z Pruszcza.
Z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że ten ostatni, znany też jako Tomasz z Pruszcza, naraził się w 1448 roku właścicielce wsi Dziki, która oskarżała go o przetrzymywanie chłopów zbiegłych z jej posiadłości.
Co ciekawe, w puszczy w okolicach Pruszcza uwielbiał polować ówczesny starosta gniewski, a w późniejszym okresie król polski Jan III Sobieski. Niestety, obecnie nie ma tam już rozległych lasów, co tym bardziej czyni historyczne polowania ciekawym epizodem w dziejach dawnego miasta, które, z nieznanych powodów, utraciło ten przywilej w 1867 roku.
redakcja@extraswiecie.pl
Ciekawy artykuł,tak trzymać
Ciekawy artykuł,tak trzymać pozdrawiam 🙂