Zmiana polityki prywatności

Drogi Użytkowniku,

Chcielibyśmy poinformować, że zaktualizowaliśmy naszą Politykę prywatności. W dokumencie tym wyjaśniamy w sposób przejrzysty i bezpośredni jakie informacje zbieramy i dlaczego to robimy.

Nowe zapisy w Polityce prywatności wynikają z konieczności dostosowania naszych działań oraz dokumentacji do nowych wymagań europejskiego Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO), które będzie stosowane od 25 maja 2018 r.

Informujemy jednocześnie, że nie zmieniamy niczego w aktualnych ustawieniach ani sposobie przetwarzania danych. Ulepszamy natomiast opis naszych procedur i dokładniej wyjaśniamy, jak przetwarzamy Twoje dane osobowe oraz jakie prawa przysługują naszym użytkownikom.

Zapraszamy Cię do zapoznania się ze zmienioną Polityką prywatności.

Close GDPR info

Reklama

Extra Świecie

Imieniny obchodzą:

Ferdynand, Jan, Feliks
  • bezchmurnie
    Dzisiaj:
    20°C / 8°C
  • bezchmurnie
    Jutro:
    21°C / 6°C
  • bezchmurnie
    Pojutrze:
    23°C / 10°C
REKLAMA

Wencel, morderca ze Świecia: „Wyrwałem chwasta”

Józef Szydłowski
25 maja 2018, 23:57
W 1976 roku przy ul. Kopernika w Świeciu dokonano morderstwa, które wstrząsnęło mieszkańcami. Postać zabójcy, Tadeusza Wencla, posłużyła twórcom filmu „Psy 2” do stworzenia roli Wyrka, świetnie zagranego przez Sławomira Suleja, kompana z celi Bogusława Lindy, czyli filmowego Franza Maurera.
Sławomir Sulej grający Tadeusza Wencla (siedzi na pryczy) w scenie z Bogusławem Lindą w filmie „Psy 2”
Fot. kadr z filmu

Tadeusz Wencel urodził się w Bydgoszczy pod koniec lat 40. Kiedy miał dwa lata małżeństwo rodziców rozpadło się. Matka ponownie wyszła za mąż, ojciec wziął ze sobą młodszego brata, a Tadeusz trafił do bezdzietnej Marty Wencel. Kiedy miał iść do szkoły, opiekunka wyjechała do Warszawy zostawiając go na wychowanie u sąsiadki Julii B.

Kobieta prowadziła melinę. Tadeusz codziennie stykał się z pijakami, złodziejami i prostytutkami. Wywarło to zasadniczy wpływ na jego zachowanie w szkole, która wskutek problemów wychowawczych umieściła go w Domu Dziecka w Wągrowcu. Tam podczas odwiedzin Julii B. miał usłyszeć od niej  prawdę o swojej  biologicznej matce Annie, która miała  sprzedać go za wódkę i amerykańskie ciuchy.

Dalsze losy młodego Wencla

to stopniowa, coraz większa demoralizacja, kolejne ośrodki wychowawcze, a potem poprawczak w Iławie, gdzie zaczął pracować i skończył szkołę podstawową.

W roku 1968 w wieku 19 lat został warunkowo zwolniony. Mimo obietnic, że rozpocznie nowe życie, wrócił do mieszkania - meliny Julii B. Postanowił, że odszuka swoją matkę.

Spotkanie z nią i jej nową rodziną, które nastąpiło w Boże Narodzenie 1968 roku, nie miało przyjaznego charakteru. Spowodowało cały cykl zdarzeń kryminalnych z udziałem Tadeusza Wencla, odgrażającego się, że kiedyś zabije matkę, co w ostateczności doprowadziło go do skazania na pobyt w oddziale zamkniętym szpitala psychiatrycznego w Świeciu.

Wypuszczono go w kwietniu 1972 roku. W opinii napisano: „pacjent nie zagraża już porządkowi publicznemu”. Jednak Tadeusz Wencel po opuszczeniu szpitala wszedł na dobre na drogę przestępczą. Kolejne cztery lata jego życia to pasmo odsiadek w zakładach karnych i aresztach za wszczynane burdy, napaści na funkcjonariuszy milicji i pospolite przestępstwa.

W roku 1976 trafił ponownie do Świecia,

do meliny swojego kompana „spod celi”, Jerzego K., mieszkającego z konkubiną w 7-metrowej klitce na strychu domu przy ul. Kopernika.

Janina M. porzuciła męża i trójkę dzieci. W Wigilię 1976 roku, podczas wspólnej libacji, Jerzy K. i Tadeusz Wencel namówili ją, żeby odwiedziła swoje dzieci, a nawet dali jej pieniądze na pomarańcze.

Jak później zeznał podczas rozprawy Tadeusz Wencel, Janina M. przyznała mu się następnego dnia, kiedy byli na melinie sami, że nie poszła do dzieci, ale do „takiego jednego gościa", a za pieniądze na pomarańcze kupiła wódkę.

Wencel w przypływie wściekłości wyzwał ją od k... i zarzucił, że postąpiła tak samo, jak jego matka. Kiedy Janina M. odpowiedziała przekleństwami na zarzuty, ten chwycił ją za szyję i udusił. Zwłoki ukrył w kufrze na strychu.

Do morderstwa przyznał się sam,

kiedy milicjanci wieźli go następnego dnia na komisariat, po awanturze którą wszczął. Mimo przeszukania nie zwrócili jednak uwagi na mały kufer. Janina M. była co prawda drobnej postury, ale nikt nie spodziewał się, że zmieściłyby się tam zwłoki kobiety.

Ciało odnalazła właścicielka domu dopiero 8 stycznia 1977 roku, bo z kufra wydobywał się smród. Tadeusz Wencel został 12 maja 1977 roku skazany na wyrok śmierci po procesie, który miał burzliwy przebieg i znamiona skandalu wskutek linii obrony przyjętej przez Wencla.

Utrzymywał on, ze pochodzi z planety Halej, ma zdolności telepatyczne, a zabójstwo Janiny M. nakazał mu niejaki doktor Sorge. Na koniec sam oskarżony, mimo opinii własnego adwokata, domagał się kary śmierci. Ze względu na zachowanie musiano go nawet wydalić z sali sądowej. Obrońca Wencla złożył apelację do Sądu Najwyższego, który zamienił karę śmierci na 25 lat pozbawienia wolności.

Morderstwo popełniono na poddaszu jednej z kamienic przy ul. Kopernika. Nie ma pewności której / Fot. Andrzej Bartniak

Przez cztery pierwsze lata pobytu w więzieniu zachowywał się poprawnie. Dopiero kiedy na początku 1981 roku w jego celi umieszczono drugiego więźnia, recydywistę Jana G., doszło do koszmarnych wydarzeń. Jan G. miał stwierdzić, że potrafiłby zabić papieża Jana Pawła II za butelkę wina. Mówił też podobno, że nie wahałby się zniszczyć całego świata.

Wencel udusił go za to

w nocy i powiesił na kracie okna. W maju 1983 roku Sąd Wojewódzki w Pile skazał go na karę śmierci, a egzekucja została wykonana w Poznaniu 7 lipca 1983 roku przez powieszenie. Był jednym z ostatnich skazanych w Polsce na karę śmierci.

Krótko przed tym, Tadeusz Wencel wziął udział w audycji TVP, w której powiedział: „Postanowiłem uwolnić społeczeństwo od kanalii, wyrwać chwasta". W taki też sposób zostało to przedstawione w scenie rozpoczynającej film Władysława Pasikowskiego „Psy 2”, a samo powiedzenie „wyrwałem chwasta” weszło do potocznego języka.

redakcjaatextraswiecie [dot] pl


źródła: Bogusław Sygita „Kto zabija człowieka... Najgłośniejsze procesy o morderstwa w powojennej Polsce", Wydawnictwo Prawnicze (1989 r.), artykuły prasowe w „Gazecie Wyborczej”, „Do Rzeczy” i „Wprost”.

Komentarze (11)

Cialis Ultimas Noticias

Odpowiedzi: 0

Levitra Que Precio Tiene

Odpowiedzi: 0

Low Prices Flagyl In Chula Vista

Odpowiedzi: 0

Buy Zithromax Without Prescription

Odpowiedzi: 0

Canine Cephalexin Drug Info

Odpowiedzi: 0

Viagra Plus Alcohol

Odpowiedzi: 0

Buy Renova

Odpowiedzi: 0

Levitra Que Es Yahoo

Odpowiedzi: 0

Avana Pills

Odpowiedzi: 0

Viagra Official Site

Odpowiedzi: 0

Postać Tadeusza Wencla została wykożystana nie tylko w epizodzie filmu "Psy II" , ale był wzorem do głównej postaci filmu Jerzego Zalewskiego z 1992 r. p.t. "Czarne słońca".

Odpowiedzi: 0

Dodaj komentarz

Filtrowany HTML

  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.
  • Adresy internetowe są automatycznie zamieniane w odnośniki, które można kliknąć.
  • Filtered words will be replaced with the filtered version of the word.
  • Dozwolone znaczniki HTML: <a> <blockquote> <br> <cite> <code> <dd> <div> <dl> <dt> <em> <li> <ol> <p> <span> <strong> <ul>
    Allowed Style properties: text-align, text-decoration

Czysty tekst

  • Znaczniki HTML niedozwolone.
  • Filtered words will be replaced with the filtered version of the word.
  • Adresy internetowe są automatycznie zamieniane w odnośniki, które można kliknąć.
  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.
CAPTCHA
To pytanie sprawdza czy jesteś człowiekiem i zapobiega wysyłaniu spamu.
Redakcja portalu extraswiecie.pl nie odpowiada za treści zamieszczanych przez czytelników komentarzy, zastrzegając sobie jednocześnie prawo do ich moderowania oraz kasowania w przypadkach ewidentnego naruszania prawa lub dobrych obyczajów. Dodanie opinii jest równoznaczne z akceptacją Regulaminu portalu. Jeśli zauważyliście opinię, która łamie prawo lub dobry obyczaj, powiadomcie nas: [email protected] lub użyjcie przycisku Zgłoś komentarz